Anderhalve week heb ik de eerste zaadjes van dit seizoen gezaaid. Misschien wat vroeg aangezien het zonnetje zich niet altijd laat zien, maar achterop de verpakking stond dat je in maart al wel kon beginnen. De eerste paar dagen liet de zon zich helemaal niet zien, was het dan toch een verkeerde beslissing geweest? Gelukkig maakte het weekend erna veel goed.

Een kleine twee weken geleden ben ik aan een nieuw haakproject begonnen, de Sophie's Universe. Eigenlijk is het een crochet along, maar aangezien ik toch een aantal weken achterloop heb ik besloten om deze gekleurde mandala op eigen snelheid te gaan maken. Soms haak ik er een stukje aan en sommige dagen ook helemaal niet. Zo blijft het leuk..

Zo gouw het een paar dagen zonnig is krijg ik gelijk de lente kriebels. De winterjas wordt opgeborgen, de jurkjes komen weer tevoorschijn, zelfs het huis moet er aan geloven.. Maar lente betekend voor mij naar buiten. Met je handen in de aarde zitten, plaats makend voor een nieuw leven.

Al een aantal weken valt mij op dat de lente haarzelf heel langzaam laat zien. Door de vele wandelingen met een hond vallen deze kleine veranderingen sneller op, als je kijkt natuurlijk. De wandelingen hier gaan gepaard met een camera en aandacht. Geen mobieltjes of muziek, deze worden lekker thuis gelaten. Als resultaat neem ik opgeruimde gedachtes, een blije hond en een aantal mooie foto's mee naar huis.

Iedere haakster kent dat gevoel wel.. Dat gevoel wanneer het bestelde garen eindelijk bezorgd is. Nu moet ik zeggen dat dit 'eindelijk' wel meeviel want ik had mijn verwachte garen al binnen 24 uur in huis. Maar toch.. je kijkt er naar uit hé. 

Terwijl Tommie toezicht hield maakte ik mijn rondje door het huis. Niks bijzonders maar gewoon even opruimen. Met een lekker zonnetje erbij is dit al een stuk minder erg om te doen. Ook de dieren genieten hier van de zon, Bentley ligt op de vloer in een streepje zonlicht en de vensterbank is Tommie haar domein. Terwijl ik mijn zaaibakjes pak houdt ze mij nauwlettend in de gaten. 

(a) (b) (c) (d)

Vanochtend kreeg ik een heel lief cadeautje dat ik niet verwacht had, nog voor het behalen van mijn diploma. Het is een biologische kweekzak voor lavendel. Wat nu zo bijzonder is dat deze biologische en ecologische zak gemaakt is uit gerecyclede theezakjes uit India. De vrouwen in India krijgen hiervoor een goed en eerlijk loon. Een mooie gedachte, eentje waar ik altijd wel achter sta.

Eigenlijk was ik helemaal niet van plan om een nieuw haakproject te starten, ik heb er immers nog genoeg liggen. Maar toen ik op Instagram een paar keer een wel hele interessante, gehaakte mandala tegen kwam besloot ik toch eens verder te kijken.  Het schijnt dat je er meerdere en van ook verschillende ontwerpsters hebt, maar ik doel dan echt op de Sophie's Universe Cal.

De Sallandse heuvelrug.. een prachtig natuurgebied bij Nijverdal. Een natuurgebied die wij vorig jaar hebben leren kennen. Sindsdien komen wij er minstens drie keer per jaar, en iedere keer zie je iets anders. Zo zagen wij vorig jaar niet alleen mooie stukken natuur, maar ook een groene salamander die ik gelukkig mooi op de foto kreeg,

Een lastige vraag aangezien ik heel blij ben hoe ons huisje er momenteel uitziet en ook meerdere favorieten heb. Maar ik denk dat mijn favoriete item toch wel het Boeddha standbeeld is. Al jaren zei ik tegen vriendlief dat ik ooit een mooi boeddha beeld in huis wou hebben. Maar steeds kwam het er niet van, totdat we het hele interieur in de woonkamer omgooiden. Met de komst van de sidetable kwam er een plekje vrij en toen wisten we het al  snel. Er zou een Boeddha komen, maar wel een iets duurdere. Geen beeldjes van de Xenos dus, maar een echte, eentje van steen. En deze vonden we bij een Tuincentrum, iedere dag ben ik er nog erg blij mee.

De weken vliegen voorbij, ergens vind ik dit wel prettig want ik kijk echt uit naar het mooiere weer! Het is gewoon alweer tweeëneenhalve maand geleden dat ik afstudeerde, zo lang lijkt het nog niet eens geleden. Ondanks dat ik veel thuis ben verveel ik mij nog voor geen moment. Hoe kan het ook want over minder als twee maanden en twee weken trouwen we al! Een vreemde maar mooie gedachte..

Al een tijdje kriebelt het bij ons. De eerste zonnestralen zorgen ervoor dat we naar buiten willen. Maar niet zomaar naar buiten, maar weer eens een dagje weg. Ergens waarvoor we een eindje moeten rijden, waar het landschap veranderd. Met een zonnetje en wat lichte bewolking gingen we zaterdag op pad. We hadden besloten dat een uitstapje naar Katwijk aan Zee wel weer eens leuk zou zijn. Want met een stevige wind kan je het beste op het strand lopen..

Ik weet het nog goed, onze mooie vakantie naar Duitsland drie jaar terug. Een heerlijke week hadden we er. Een fijn huisje, leuke uitstapjes met de prachtigste dorpjes en de mooiste wandelroutes. Maar niet alleen deze fijne momenten maken het tot een vakantie om nooit meer te vergeten, Chris heeft hiervoor gezorgd. Toen hij op een zonnige dag, onder een paar bomen die paar woorden uitsprak. Die paar woorden hebben heel wat in beweging gezet. Die paar woordjes die voor een ring en een trouwdatum zorgden. Die paar woordjes waren het begin van onze reis. En deze reis gaan we na 22 mei gewoon vervolgen, maar dan net iets anders. Voor nu mogen we nog even genieten van onze status zoals hij op dit moment is: verloofd zijn ♥