Soms heb je van die perioden in je leven dat het net lijkt of
alles stil staat. Dit hebben wij een langere tijd gehad, alles ging
zo zijn gangetje en echt iets nieuws stond er niet op de planning.
Tot een aantal weken terug. Zoals jullie nu weten werd ik voor een kraam gevraagd  met mijn haaksels, hier ben ik al enkele maanden

druk voor bezig. Maar ook werd de stap voor ons genetisch

onderzoek gezet. De afspraak werd gemaakt, de formulieren ingevuld

en begin oktober ben ik aan de beurt JNatuurlijk is ondertussen

Chris aan het afstuderen en begin ik aan mijn laatste schooljaar.
De maand oktober heeft ook twee  leuke vooruitzichten zoals
concerten van HIM en van Children of Bodom.

Ineens werd de maand oktober steeds voller ingepland met
nodige maar ook leuke afspraken.Alsof het nog niet genoeg is
hebben we ook de eerste stap voor de verhuizing gezet.
Af en toe liet ik wel iets over weten maar wij wonen hier niet
heel  geweldig. We hebben veel  problemen met de buren en aangezien we er boven wonen is dit gewoon  heel vervelend.
Domein en de wijkagent laten het keer op keer afweten. Omdat het een kleine woning is en het ook
niet de geweldigste wijk is, kunnen wij hier sowieso geen kinderen laten opgroeien.  De planning om
te verhuizen is er al heel lang, maar goed wij wouden ook geen kraakpand of een tussen oplossing.
Het liefste willen wij een eengezinswoning of een heel mooi appartement waarmee we beter zitten
dan nu. Maar zoiets heeft zijn eigen prijskaartje en kan alleen op het goede moment worden
waargemaakt.En dat moment is er al wel bijna..

Plus we willen niet in deze stad blijven, we gaan de rust van een dorp opzoeken.
Iets waar we al langer over na zitten te denken. Iets wat voor veel verandering zal zorgen, maar we
staan er beiden volledig achter. De formulieren zijn aangevraagd, een kennismaking gesprek zal
daarop volgen. Als dit allemaal achter de rug is dan word je op de wachtlijst gezet en dan is het rustig afwachten. Wachten op ons eigen plekje, die we dit keer wel een thuis kunnen noemen..