Vorig jaar strarte ik de Ripple Blanket in verschillende paars en turquoise kleuren. Na een paar rijen te hebben gehaakt kwam ik erachter dat ik mijn blauw en turquoise tinten toch niet zo mooi vond en de deken belandde in de hoek. Na vele reacties kon ik merken dat jullie dit erg jammer vonden, schijnbaar was deze Ripple deken erg populair op deze blog. Nu zullen jullie het vast leuk vinden om te lezen dat ik er opnieuw eentje ben gestart, weer met paars tinten maar dan ietsjes kleiner.

Voor wie mij al langer volgt weet dat ik een donkere kledingstijl heb. Het is niet super gothic of metal, maar het is ook zeker niet alledaags. Tenminste, op straat kom ik het niet vaak tegen. Het is meer een mengelmoesje met vooral kledingstukken waar ik mij gemakkelijk in voel, maar wat wel alternatief is. 

Dit is zo vanaf mijn 16e ontstaan.  Met eerst zwarte kleding van de algemene winkels en later werden o.a de Large en legerkisten ontdekt. Aan het einde van mijn tienerjaren lagen er vooral skater broeken en bandshirts in mijn kast. Langzaam maakten deze plaats voor donkere jurkjes. Een hele verandering over de jaren heen. Zo af en toe probeerde ik een andere stijl, maar eigenlijk kwam ik altijd bij de donkere kleding van de Large terug. De laatste tijd twijfel ik hier echter steeds meer aan.

Misschien dat het de leeftijd is, het seizoen, of misschien ook wel de hormonen ( lekker cliché) maar ik begin de bohemian/hippie/new age stijl steeds leuker te vinden. 

- Langzaam de babykamer beginnen in te richten -

In iedere winkel waar ze artikelen voor baby's verkopen zie je ze wel liggen, tuttel- of knuffeldoekjes. Lieve, zachte doekjes met een leuk poppetje eraan waar je kleintje heerlijk mee kan kroelen. Hoe leuk ik ze ook vind, ik maak ze toch liever zelf. Zo kan ik zelf het thema en de kleuren bepalen. Plus zo laat ik ook nog wat ruimte over voor de kraamvisite straks, want ik denk dat meerdere mensen zullen zwichten voor die lieve doekjes..

Sommige dagen lijkt het net of Nederland een tweede herfst heeft gekregen. Kleine buien worden dagen van regen en de zon is vaak ver te zoeken. Het regent hier in het oosten van het land momenteel zoveel, dat de putten en de grasvelden het niet meer aan kunnen. En dan maar niet te spreken over die arme boeren en hun oogst.

Ondanks dat vandaag officieel de zomer in gaat, zijn de zonnestralen ver achter de wolken verstopt. Ik kan het aan mijn lichaam merken. Al deze vochtigheid en kou zijn niet goed voor mijn botten en spieren. Ondanks dat ik vorige week nog mijn Fysiotherapeut heb bezocht, zou ik het liefste morgen weer gaan. Maar iedere week naar de Fysio gaan is natuurlijk niet de bedoeling!

Inmiddels zit ik alweer een paar daagjes in de 19e week, hoog tijd voor een update dus! De voorgaande twee weken bestonden vooral uit rust nemen, gezellige lunch afspraken, aankopen doen, het opzetten van de meubeltjes  en de onthulling van het geslacht van onze kleine. Wil je week 15 en 16 eerst nog eens doorlezen? Klik dan hier.

Dit weekend was voor het eerst dat wij weer een stukje gingen wandelen. Natuurlijk wandelen wij iedere dag met Bentley, maar dat zijn (korte) wandelingetjes hier in de wijk. Maar de echte wandelingen in de bossen of een ander natuurgebied bleven uit. Of het nu door de warmte, de regen of mijn lichaam kwam, ze kwamen eigenlijk allemaal aan bod de laatste paar maanden. Oeps, maanden?! Inderdaad, onderhand is het echt al zo lang geleden. Des te fijner was deze wandeling.

Voordat wij een bezoekje brachten aan de Babydump in Hellendoorn, eerst even gezellig lunchen. Heerlijk om zo in het zonnetje te zitten ♥ Manlief probeert wat draagzakken uit ♥ Verse pioenrozen op de vaas, zijn ze niet mooi?! ♥ Ipv een gezond bakje fruit koos ik voor wat zoete popcorn. Eigenlijk eet ik dit nooit doordeweeks maar ik had er zo'n zin in! Filmpje erbij en mijn middag was compleet ♥

Toen ik net zwanger was, had ik een heel lijstje voor mijzelf gemaakt. Wat ik graag zelf wou borduren, haken en breien voor de kleine. Nu zijn wij inmiddels heel wat weekjes verder en toch hebben de haak- en borduurnaald veel stil gelegen. Het kopen van al die lieve en leuke baby spulletjes was te verleidelijk. Maar laatst begon het toch weer te kriebelen om de haaknaald erbij te pakken.

Op zaterdag 28 mei hadden wij onze geslachtsbepalende echo. Inmiddels is dit twee weekjes geleden en ik vond het nu wel eens tijd worden dat dit blogje online zou komen. Een paar dagen voor de echo plaatste ik deze blog.  Een blogje over wat wij denken wat het geslacht zou zijn en wat Bakerpraatjes, gewoon om even lekker erbij te fantaseren. Mocht je het nog niet gelezen hebben, wel eventjes doen ッ Natuurlijk vroegen wij het onze omgeving ook en er kwamen hele verschillende antwoorden uit! Familie en vrienden dachten vooral een zoontje, terwijl mijn bezoekers van zowel Blog als Facebook toch echt een meisje bij ons in de kinderwagen zag liggen.

'ASIT' is een idee om jullie maar ook mijzelf, een beter beeld te geven hoeveel ik de afgelopen maand heb geborduurd. Waarom vraag jij je misschien af? Nou, om beter gemotiveerd te blijven. Met grote borduurwerken wil dit nog wel eens wegzakken, zeker als je alleen maar achtergronden moet borduren!

In de eerste, week van de maand zal ik een nieuwe 'A Stitch in Time' online zetten. Er komen dan twee foto's onder elkaar te staan, één foto van het begin van de maand en eentje van het einde van de maand. Als het goed is, komt de groei dan mooi naar voren. Of misschien heb ik juist die maand helemaal niet geborduurd, dat kan natuurlijk ook. 

Gisteren mocht ik 25 kaarsjes uitblazen! Terwijl hier en daar je vaak grote spandoeken en flyers tegen komt voor een 25 jarige, hield ik het klein en bescheiden. Het was de bedoeling om het bij ons thuis voor familie en vrienden te houden, zo konden wij gelijk op een leuke manier het geslacht van onze kleine bekend maken. Maar met de hele ziekenhuis opname van mijn oma vond ik dit niet zo gepast. Mijn hoofd stond er eerlijk gezegd ook niet naar. Dus werden de plannen omgegooid en hield ik samen met mijn zus (tweeling hé) afgelopen zondag onze verjaardag voor ons vijven. Klein maar fijn, want het zonnetje zorgde ervoor dat we heerlijk bij mijn ouders in de tuin konden zitten.

Zaterdag deed ik een klein vreugdesprongetje. Terwijl ik en mijn vader op de babykamer de meubeltjes in elkaar aan het zetten waren, zag ik iets blauws in mijn ooghoek. Één van de Passiebloem knoppen op het balkon was los gesprongen ♥

Onderhand zitten wij alweer in de maand Juni! Ondanks dat de tijd soms voorbij lijkt te kruipen, vliegen de weken toch voorbij. Apart eigenlijk.. Mei was de maand van onze zwangerschap aankondiging, leuke shopping tripjes voor de baby, een dagje naar de Keukenhof en natuurlijk ons eerste huwelijks jubileum!

Vandaag ben ik alweer 16 weken zwanger! En met deze dag mag ik alweer week 17 betreden, tijd voor een update van de laatste twee weken dus. De vorige van Week 13 & 14 kan je hier nog eens nalezen.

Week 15 ging ik voor mijn gevoel langzaam voorbij. Dit kan ook wel kloppen want door lage rugklachten deed ik deze week niet zoveel. De bank, laptop en serie's waren op dit moment mijn beste vrienden. Het was lang geleden dat ik zoveel last had van mijn onderrug, normaal is dit een kwaaltje dat ik vooral tijdens de herfst- en wintermaanden ondervind. Gelukkig mocht ik deze week naar de Fysio en zo werden de spieren weer los gemasseerd. Ik kreeg een paar tips en oefeningen mee en rust werd weer het sleutelwoord.