Zo heb je iets maanden niet in handen en zo borduur je gewoon even een hele bladzijde af in een kleine drie weken tijd. Nu moet ik ook eerlijk bekennen dat als ik ergens voor ga, ik er ook best veel tijd in steek. Zo borduur ik nu dagelijks iedere dag twee tot drie uurtjes in de avonduren. En al deze uren opgeteld, zorgen voor een mooie voortgang.
Toen Eleanor net een jaar was geweest begonnen haar haartjes ineens te groeien. Van een klein rond koppie met af en toe wat plukjes werd het echt al een vol bosje haar! Zelfs haar kale plekje op het achterhoofd werd met de week minder zichtbaar. En na een paar weken kwamen zelfs kleine krulletjes te voorschijn! We vroegen ons altijd af of deze grappige krulletjes blijvend zouden zijn, maar inmiddels weten wij dit denk ik wel zeker. Want ondanks dat Chris en ik beide geen krullen hebben, zit het wel in de familie.
Laatst tijdens mijn wandeling met Benley besefte ik mij dat het alweer een hele tijd is geleden dat ik een blogje over mijn gezondheid schreef. Met betrekking tot mijn rugklachten en mijn overige klachten van de Hypermobiliteit. Mocht je nu denken 'wat is dat?' Lees dan even deze blog, hierin heb ik alles uitgelegd. Maar omdat mijn laatste update omtrent dit onderwerp alweer uit 2016 stamt, werd het wel weer eens tijd voor een nieuwe blog, want hoe gaat het nu?
Dit is inmiddels mijn derde post in de 'Ear Stretching' reeks en misschien ook wel één van de laatsten. Ik heb namelijk ( een soort van) mijn eindmaat bereikt. Maar ik ga je natuurlijk eerst nog even bijkletsen. Mijn laatste update was in Februari en inmiddels ben ik 8 maanden verder en ben ik ook 5 maten omhoog gegaan. De vorige keer waren mijn oren 7 mm en nu dus 12 mm. Maar dit ging zeker niet zonder slag of stoot. Lees je mee?
( Tunnels in de maten: 12-10-7-5)
Voor het eerst in lange tijd pakte ik de Fall Fairy weer uit mijn handwerk box. Sinds Mei was ze blijven liggen zodat ik de 'Wreath of All Seasons' kon afmaken. En natuurlijk begon ik daarna aan het leuke egeltje. En hoewel ik het heerlijk vind om aan het Egeltje te borduren, ben ik bang dat als ik hem nu niet weg leg dat ie over twee weken al af is. Zodoende pakte ik mijn handwerk box erbij voor een ander borduurwerk. Mijn keuze viel als eerste op 'Liberate Me', maar eerlijk gezegd zit ik nu op een dood punt met haar. Dus zo kwam mijn favoriete borduurwerk, The Fall Fairy er weer uit.
Er wordt wel eens gezegd dat ons reuk zintuig één van de sterkte zintuigen is om herinneringen terug te halen. Als ik vandaag de dag wierook ruik moet ik altijd denken aan de talloze stokjes wierrook die ik op mijn zolderkamertje bij mijn ouders brandde of aan het Keltfest. Zo kunnen geuren positief zijn en fijne herinneringen met zich mee brengen, maar dat geldt natuurlijk ook andersom. Zo moet ik nu altijd bij hele sterkte geurkaarsjes, waxmelts en wierrook stokjes denken aan mijn zwangerschap en vooral hoe misselijk ik van geuren werd.
Een kinderverjaardag is altijd een mooie mijlpaal. Niet alleen voor de dingen die ze al hebben geleerd, maar ook omdat het een begin van een nieuw levensjaar, een nieuwe periode is. En hoewel ik de eerste verjaardag van Eleanor speciaal vond, vind ik haar komende, tweede verjaardag ook wel spannend en bijzonder. Want ons kleine meisje is al niet meer zo klein! En dat niet alleen, ze mag binnenkort ook naar de peuterspeelzaal! Ze is op 12 november jarig en ze mag gelijk in diezelfde week al beginnen. Een spannende, nieuwe periode gaan wij dus binnenkort in.
De laatste paar weken zijn wij weer aan het oefenen om in het bos te wandelen met Eleanor. En nu zal je vast denken: oefenen? Ons meisje kan al een hele tijd zelfstandig lopen, sterker nog je krijgt haar met geen mogelijkheid meer in een draagzak of kinderwagen, maar 'netjes' meelopen is nog een hele kunst voor een dreumes van bijna twee jaar. Natuur hoeft ze niet heel de weg keurig netjes mee te lopen en mag ze ook genoeg ontdekken en rondkijken, maar het is natuurlijk wel fijn dat je af en toe een metertje verder komt..
Eigenlijk plaatst ik nooit twee borduur updates zo vlak na elkaar, maar het borduurwerkje van het herfstige egeltje vorderde zo mooi dat ik deze keer een uitzondering maak. Ik ben namelijk 'bang' dat als ik je nu een update onthoud, dat het egeltje over een week al voor de helft klaar is. En ik vind deze vorderingsfoto's juist ook zo leuk om te laten zien!
Als ik iets lastig vind aan kleding setjes voor Eleanor maken, dan is het wel
uitzoeken van schoenen! En niet alleen voor haar, maar ook voor mijzelf. Sinds ik mijn geliefde legerkistjes / Dr.
Martens een aantal jaar terug heb ontdekt is dit probleem verdwenen. Deze
stoere schoenen gaan immers perfect samen met mijn garderobe. Zowel op een
broek als onder een jurkje.
En sinds ik dit soort schoenen geweldig voor
mijzelf vond, kocht ik ook een paar mini’s voor mijn mini meisje. En hoewel
deze super schattig en stoer bij d’r stonden, was het iedere dag een gevecht!
Want het zijn laarsjes met veters en ritsjes aan de zijkant. En daar heeft
eerlijk gezegd onze dreumes vaak het geduld gewoon niet voor. Spelen is
natuurlijk ook veel leuker dan dat je moet stilzitten om schoenen goed aan te
doen!
Nog voordat mijn Wreath of All Seasons af was begon ik na te denken over een volgend borduurwerkje. Want hoewel ik mijn Heaven and Earth Design's borduurwerken nog steeds prachtig vind, werk ik er niet altijd even graag aan. In tegenstelling tot kleinere werkjes. Die pak je er zo lekker snel bij. Ik besloot dus opzoek te gaan naar een nieuw, herfstig borduurproject buiten mijn wip's om.
Als er een nieuw seizoen aanbreekt vind ik het altijd leuk om dit een klein beetje door te voeren in ons interieur. In de vorm van een plantje, decoratief beeldje of een nieuw kussentje. Maar met onze wit, grijze en turquoise blauwe tinten in het huis is dit nog wel eens lastig. Zo passen de meeste warme kleuren van de herfst er niet in thuis en is het ieder jaar weer zoeken naar dat ene passende item.