Hypermobiliteit | Een stijgende lijn
Laatst tijdens mijn wandeling met Benley besefte ik mij dat het alweer een hele tijd is geleden dat ik een blogje over mijn gezondheid schreef. Met betrekking tot mijn rugklachten en mijn overige klachten van de Hypermobiliteit. Mocht je nu denken 'wat is dat?' Lees dan even deze blog, hierin heb ik alles uitgelegd. Maar omdat mijn laatste update omtrent dit onderwerp alweer uit 2016 stamt, werd het wel weer eens tijd voor een nieuwe blog, want hoe gaat het nu?
Gelukkig kan ik schrijven dat er een stijgende lijn in zit. Mijn klachten zijn al lang niet meer zo erg als jaren geleden en ook heb ik -gelukkig -nooit weer zo'n harde terugval gemaakt! Maar ik heb er nog wel last van en dit zal ook zo blijven. Althans dat is de diagnose voor nu. Maar met het feit dat het nu beter gaat als in jaren, ben ik dik tevreden mee!
Ik kan weer fijn wandelen mits ik rekening houd met de afstanden en ik kan mijn dagelijkse taken uitvoeren zonder te vergaan van de pijn. En hoewel een bewegelijke dreumes voor iedere moeder pittig is, was het natuurlijk even afwachten hoe mijn lichaam er op zou reageren. Maar tot iedereens verbazing, gaat het erg goed! Zelfs met het dagelijks tillen en slepen met een 13- kilo- wegende dreumes.
Natuurlijk zal ik afhankelijk blijven van mijn Fysiotherapie en mijn rust, maar voor nu heb ik een fijn ritme gevonden. En zo lang ik dit ritme aanhoud kan ik nog steeds genoeg uitstapjes met mijn gezin maken en Eleanor haar benodigde aandacht geven. Wel moet ik oppassen dat ik niet te overmoedig wordt. Met al die goede dagen ertussen wil ik namelijk nog wel eens vergeten om mijn rust te pakken en dit komt mij dan een dag ( of dagen) later duur te staan.
Maar er is verbetering te zien! En een paar jaar geleden kon ik mij dit echt niet voorstellen. Natuurlijk denk ik stiekem wel eens 'He he, na al die jaren mag het ook wel eens!" maar zo werkt het helaas niet. Dus ik blijf gewoon netjes iedere 3 a 4 weken naar de fysiotherapie gaan, ik let op de afwisseling tussen inspanning en ontspanning en houd deze koers aan.
3 Reacties
Het is natuurlijk iets wat je helaas je hele leven mee zal blijven dragen, wel heel fijn dat je je ritme hebt gevonden waardoor het iets beter gaat dan jaren geleden. En dat vergeten rust te nemen, dat is menselijk toch ;) maar vind toch knap hoe je het allemaal doet!
BeantwoordenVerwijderenSuper fijn te lezen over de stijgende lijn<3
BeantwoordenVerwijderenKnap hoe je hier op een positieve manier mee omgaat! Topper :-)
Hallo Michelle,
BeantwoordenVerwijderenhet is nooit fijn om met pijn te moeten leven maar ik vind eht wel fijn om te lezen dat het je toch redelijk goed afgaat. Inderdaad best soms moeilijk met een opgroeiende peuter maar als de stijgende lijn zich doorzet dan ga je dit ook volhouden.
Ik wens je een heel fijn weekend en nog bedankt voor je lieve reactie.
Bedankt voor je bezoek aan mijn blog.
Een reactie zou ik erg leuk vinden ♥