Eerlijk over het ouderschap
Toen ik laatst mijn gesprekje bij het GGZ had, herhaalde ik nog eens dat ik niet snapte hoe andere ouders soms de opvoeding doen. En dan vooral hoe makkelijk het eruit ziet terwijl wij sommige dingen knap lastig vinden. Als antwoord kreeg ik dat de meeste moeders het eerste jaar pittig vinden, zeker de fulltime thuisblijf mama's. Gelijk schoot de gedachte 'Oh dan mogen ze dat ook wel een uiten' door mijn hoofd en dit sprak ik ook uit.
De afgelopen dagen dacht ik hier nog eens over na en besefte mij dat ik dit zelf ook eigenlijk niet zo vaak doe. Natuurlijk heb ik wel eens gesprekken met mijn ouders en vriendinnen maar vaak als mensen vragen hoe het gaat antwoord je standaard met 'goed'. Ook hier op mijn blog wil ik het liever positief en gezellig houden, terwijl dit achter de schermen natuurlijk niet altijd maar zo is.
Nee het ouderschap valt mij soms best zwaar. Vanaf het moment dat je kindje is geboren staat hij of zij op nummer één. Als je kleintje wakker is gaat alle aandacht naar hem of haar en als ze dan eindelijk in dromenland zijn, gaan vervolgens bijna alle gesprekken over het kleine hummeltje. En onderweg vergeet je nog wel eens voor jezelf te zorgen. Continue vraag jij je af wat je kleintje nodig heeft, waarom ze nu toch weer huilt of waarom ze alwéér niet wil slapen. En dan hebben we het nog helemaal niet over ziektedagen, tandjes die door moeten komen en sprongetjes. Terwijl de vraag 'Wat hebben jullie als papa en mama nodig' eigenlijk nooit wordt gesteld. Zeker de mama's die zichzelf snel wegcijferen zullen dit herkennen. Helaas herken ik mijzelf hier ook in.
Wat ik echt nodig heb? Soms wat afleiding, maar vooral even vakantie! Ik kan merken dat ik laatst over mijn eigen grens ben gegaan. En voordat je de batterij dan weer een beetje hebt aangevuld, ben je een heel eind verder! Ondanks dat ik thuisblijf mama ben, ga ook ik wel eens over mijn grens. Mijn dagen bestaan echt niet alleen uit leuke spelletjes met Eleanor doen, troetelen, een beetje handwerken en lekker slapen. Mijn dagen zien er net zoals iedere andere thuisblijf mama met een eigen huis en tuin eruit. En voor iemand met lichamelijke klachten door haar Hypermobiliteit is het soms allemaal net teveel bij elkaar.
Gelukkig hebben wij over drie dagen een weekje vakantie. Een vakantie in eigen huis, met her en der wat leuke uitstapjes. Even de energie metertjes weer aanvullen, even soms wat voor mijzelf doen en vooral even uit de sleur van sprongetjes, tandjes, verkoudheden, gebroken nachten en huil uurtjes. Want eerlijk gezegd, vanaf dat Eleanor 5 maanden oud was, heb ik het idee dat we in deze sleur terecht zijn gekomen. Natuurlijk zaten er ook heel veel mooie en leuke momenten tussen en had ik hiervan niks willen missen hoor, maar voor mijn gevoel mag het echt allemaal wel weer even wat makkelijker worden.
Gelukkig hebben wij over drie dagen een weekje vakantie. Een vakantie in eigen huis, met her en der wat leuke uitstapjes. Even de energie metertjes weer aanvullen, even soms wat voor mijzelf doen en vooral even uit de sleur van sprongetjes, tandjes, verkoudheden, gebroken nachten en huil uurtjes. Want eerlijk gezegd, vanaf dat Eleanor 5 maanden oud was, heb ik het idee dat we in deze sleur terecht zijn gekomen. Natuurlijk zaten er ook heel veel mooie en leuke momenten tussen en had ik hiervan niks willen missen hoor, maar voor mijn gevoel mag het echt allemaal wel weer even wat makkelijker worden.
Een combinatie van de lat te hoog leggen, te weinig slaap, een fase waar we doorheen moeten en nieuw zijn in het ouderschap. Nee eerlijk gezegd, het ouderschap valt mij soms best zwaar! En ik vind dat wij dat best eens mogen zeggen. Door dit uit te spreken gaan wij immers niks minder van onze kindjes houden, we zijn alleen een stukje eerlijker. Hoe mooi zou het zijn als wij moeders onderling elkaar hiermee zouden kunnen helpen ipv alleen maar te (ver)oordelen. Hopelijk is dit een eerste stap in de richting van vele mooie en eerlijk blogjes over het ouderschap. Haak gerust aan als jij je hierin herkent, want door eerlijkheid wordt de (blog)wereld alleen maar mooier..
10 Reacties
Ik denk voor elke (nieuwe)moeder dat het moederschap soms met je handen in het haar zitten is, of net even te veel hebben gedaan en laveloos op de bank neerploffen. Ik denk dat het perfect willen doen en de onzekerheid sluipmoordenaars zijn die bij iedereen op de loer ligt.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat het voor elke moeder super belangrijk is om een paar keer per week even een uurtje of half uurtje lekker helemaal tijd voor jezelf te hebben.Even de ontspanning en je hoofd leeg kunnen maken, of je gedachtes weer op een rijtje zetten.
Mijn kinderen zijn nu 25,21 en 14 maar oo wat vond en vind ik het soms zwaar. En ik heb mij ook regelmatig afgevraagd hoe anderen het deden want het kwam vaak zo makkelijk over. Dat het niet zo was hoorde ik dan ook tussen neus en lippen door. Ik heb schatten van kinderen maar ook ik dacht regelmatig, het zou fijn zijn vandaag ff een dagje vrij af :-)
BeantwoordenVerwijderenMooi stuk, heel eerlijk. Dit is één van de redenen waarom ik zo twijfel of ik ooit kinderen wil. Om één of andere reden heb ik altijd gedacht dat het hartstikke zwaar is. Toen ik in Nederland was heb ik met vriendinnen gepraat die net (2,5 en 6 maanden) moeder zijn en die zeiden allebei precies hetzelfde als jij. Eentje had het zelfs echt heel zwaar. Een ander zei dat het na een jaar oid wat makkelijker gaat worden, maar sowieso het moederschap lijkt me heftig...
BeantwoordenVerwijderenHet ligt denk ik heel erg aan je eigen karakter en dat van je kindje. Werk je erbij of blijf je thuis? Hoe gaat je dat af? Ben je iemand die zich snel zorgen maakt, heb je veel ruimte en vrije tijd nodig of gaat het je makkelijk af? Eigenlijk alleen maar zaken waar je achterkomt op het moment dat het kleine hummeltje er is. Want zelfs met oppas kindjes kom je hier niet achter.
VerwijderenGoed van je Michelle om dit, toch soms lastige onderwer, aan te snijden. Moedig! In mijn tijd heb ik weinig ruimte voor deze gevoelens ervaren en daarom hield ik het voor mijzelf. Bang om geen goede moeder te zijn of ondankbaar lijken...dat is er ook zo één ��. Inderdaad...de lat die we hoog leggen...tegenstrijdige gevoelens van intense liefde voor je kind maar tegelijkertijd moeheid en even vrij willen zorgen voor onzekerheid. Ik ben het helemaal met je eens...gooi maar op tafel...deel deze gevoelens maar met elkaar. Ouderschap is echt een levensles, jullie meisje leert van jullie maar jullie leren weer ontzettend veel van haar. En dat blijft zo. Nu nog steeds leer ik can onze kinderen. Zorg voor jezelf...een uitdaging op zich...ik weet het. Toch is het echt een prioriteit...die levenles kan ik je vast doorgeven �� lieve groet van Petra
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je berichtje Petra ♥
VerwijderenMoeder zijn is het zwaarste beroep dat er is. Ik werk er bij maar pfff vind het soms zo pittig. En mijn huis is soms een bende. Maar soms denk ik dan na dan maar hoor... mijn huis mijn Kids en mijn regels. En heb zelf hulp leren aanvaarden ook al vind ik dit nog steeds lastig. Hulp in het huishouding en ik ben druk aan het opruimen van de jongens kamer... alles een logische plek geven wel met de troep.
BeantwoordenVerwijderenMoeders kunnen het zichzelf onnodig zo moeilijk maken, door gewoon niet openhartig te vertellen hoe het écht voor je is. En ik kan me voorstellen dat het soms echt waanzinnig pittig is en dat je met je handen in het haar zit. En dat mag ook. Niets mis mee. Ik realiseer me namelijk dat het merendeel dat zo ervaart. Nu wil ik het niet mooier maken dan dat het is, maar ik ervaar het ouderschap dus wel makkelijk. Zelfs nu ik een tweede erbij heb gekregen, 3 maanden geleden, verbaast het me hoe makkelijk en soepel alles gaat. Ik leg mijn kinderen op bed en ze slapen meteen. Maar dat wil niet zeggen dat ik me niet realiseer dat mensen het ook heel anders kunnen ervaren. En daar mag je gewoon voor uit komen.
BeantwoordenVerwijderenIk denk inderdaad dat het per kindje verschillend is. Nu Eleanor geen last meer van haar tandjes heeft en de sprong gehad heeft is ze ook weer een heel lief en makkelijk meisje. Vooral de avonden en nachten gaan nu makkelijker en hoewel ik dit eerst niet verwachtte, maakt dit de dagen ook zoveel makkelijker!
VerwijderenOnze kennissen ,buren vrienden en vriendinnen, zussen, schoonzussen dochters en schoondochters, heb ik allemaal deze ervaring horen vertellen en ik beaam dat het waar is Er is er maar een de eerst .Je kind maakt het eerst jaar grote sprongen dat zie je voor je ogen gebeuren maar als moeder en vader gebeurd er ook ontzettend veel en daar sta je veel minder bij stil We denken iedere dag aan jullie en wensen jullie veel sterkte liefde en wijsheid toe je s moe
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je bezoek aan mijn blog.
Een reactie zou ik erg leuk vinden ♥