Groeien
Moeder Natuur weet de weg die ze wil gaan. Langzaam groeien de koude winter dagen straks
naar het licht en de warmte. Langzaam zal de natuur straks weer ontwaken en doen waar ze
goed in is. Terwijl Moeder Natuur weet welke richting ze op wil lijkt het juist dat wij mensen
dat vaak niet weten. Dwalend lopen we rond, hopend dat we de goede richting vinden
Terwijl deze mooie Amaryllis maar één weg kent, omhoog en naar het licht. Onderweg groeit
hij iedere keer een stukje, centimeter voor centimeter. Misschien is het voor de mens ook wel zo,
onderweg groeien we natuurlijk allemaal. Soms win je een paar centimer maar soms moet je ze
ook weer afstaan. Een mooi balans als je er over nadenkt.
Misschien is de weg niet altijd duidelijk, maar altijd komen we aan op een bestemming.
En als deze bestemming toch niet de juiste is gebleken is er altijd nog een nieuwe dag,
Want net als bloemen hebben wij meerdere kansen in het jaar om te bloeien..
5 Reacties
Prachtig geschreven Michelle, en als wij donkere periodes mee maken zijn wij net als bloemen die zich afsluiten en komt het licht weer door in je leven dan bloei je ook weer op: ga je weer open!!
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes Petra
Mooi beschreven!
BeantwoordenVerwijderenWat heb je dit super mooi geschreven! Mooie foto's ook :3
BeantwoordenVerwijderenMooie boodschap.
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi geschreven!
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je bezoek aan mijn blog.
Een reactie zou ik erg leuk vinden ♥