Met oudere dieren weet je dat een afscheid eraan zit te komen. En hoewel je jezelf erop voorbereid blijft het altijd moeilijk, zeker als een dier zoveel jaren bij je is geweest. Gisteren hebben wij afscheid moeten nemen van ons oudje Tommie. Ze is ongeveer veertien jaar bij mij geweest, van een schuchter straatkatje die eigenlijk niet zoveel van mensen wilde weten, naar een zware, relaxte kat van zeven kg was ze uitgegroeid tot een gezellig katje met een gebruiksaanwijzing. Een katje dat mij vertrouwde en steeds vaker gezellig bij mij kwam liggen. Of dat nu op schoot was, of op mijn hoofdkussen in bed. 

Een katje die de laatste paar jaren veel gezondheidsproblemen ontwikkelde en waarvan de laatste twee jaren veel vraagtekens bij werden gezet. Het woord 'inlaten slapen' werd de laatste tijd al meerdere keren genoemd bij de dierenarts, maar niet voordat wij er vrede mee hadden. En na een paar zware dagen met haar, hadden wij vrede met deze beslissing. Gisteren was dan deze vervelende dag. Heel moeilijk, maar voor ons maar vooral voor haar is het beter zo. 

 Dag meiske, nu moeten we gaan wennen aan een thuis zonder jouw..