Eenvoud
Al bijna 10 maanden mag ik mijzelf huisvrouw noemen. Helaas klinkt mijn taakomschrijving niet zo spannend als wat je soms hoort op verjaardagen en feesten, maar ik heb ze wel: taken. De zorg voor ons huis, dieren maar ook financiën zijn mijn verantwoordelijkheid. Maar natuurlijk valt daar ook mijn gezondheid onder. Want om dit te bewaken, pfoe dat lijkt soms ook een taak op zich! Daarnaast heb ik natuurlijk nog veel vrije tijd. Deze vul ik momenteel met handwerken, bloggen, fotografie, wandelen en aandacht voor de dieren. Een eenvoudig en simpel bestaan zullen het de meeste vinden.
En dat is het ook wel. Over het algemeen ben ik nog heel blij met deze keuze maar soms knaagt het wel eens. De dagen lijken immers veel op elkaar, maar ergens is dit ook wel weer fijn. Nooit hoef ik mij uit mijn bed te slepen omdat ik weer 'moet'. Na jarenlang 'moeten' voor de opleiding en stage is dit erg fijn en geeft het rust. Zowel lichamelijk als geestelijk. Want als ik een keer een slechte dag heb, dan is het niet erg. Ik hoef mij geen zorgen te maken over wat mijn leidinggevende, coaches of stagebegeleider ervan vinden. Ik ben momenteel eigen baas en dat bevalt goed.
Het is dus af en toe een dubbel gevoel, zeker omdat we hadden gehoopt dat ik langzaam naar een andere taak zou groeien. Maar helaas is dit nog altijd uitgebleven. De extra vrije tijd die ik hierdoor heb zie ik ook maar als tijd om aan te sterken, om een eigen ritme te vinden en weer te leren ontspannen. Zo zie je maar dat alles een up- en downside heeft.
6 Reacties
Wat een mooie foto. Ik vind het heel knap dat je voor jezelf gekozen heb qua niet werken.
BeantwoordenVerwijderenWat een leuke foto's maar dat wist je misschien al dat ik dit ging typen. Wat goed dat je nu toch wat rust hebt, want geen stress hebben is nog altijd belangrijker vind ik zelf.
BeantwoordenVerwijderenMooie foto's en je verhaal...dat zou de mijne kunnen zijn zo'n 23 jaar geleden! Toen ben ik gestopt met werken en huisvrouw geworden..en dat ben ik nog steeds. Ik geniet er nog elke dag van, zou nog steeds niet anders willen. En Michelle..ik begrijp ook je kinderwens..die had ik toen ook. En weet je...voor onze oudste, Annabel, zijn we zelfs nog naar de gynaecoloog geweest want pfff...het duurde zo lang...alles was toch wel goed???? ;) Hihi...en dan te bedenken dat ik na ons eerste meidje vrijwel steeds direct zwanger was als ik dat wilde! Zo'n eerste is toch anders...dat geeft toch een bepaalde spanning (zei de gynaecoloog toen ook hoor) ...ik duim voor jullie!! Liefs Petra
BeantwoordenVerwijderenMooie foto's en ik kan me wel voorstellen hoe het is om thuis te zijn en daar je taken te hebben. Ik heb een maand thuis gezeten en besloot dat dit niet voor mij weg gelegd was. Ik mis veel te veel het sociale contact op mijn werk.
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar. Gelukkig houden we allebei van rustige bezigheden als handwerk en lezen. Die kunnen gelukkig de gedachten af en toe verzetten.
BeantwoordenVerwijderenMooie foto en dit is zeker wel herkenbaar. Wel in een andere context maar zeker herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je bezoek aan mijn blog.
Een reactie zou ik erg leuk vinden ♥