De naam van dit bericht zegt het eigenlijk al wel, al is het helemaal niet zo treurig als je denkt. Op 30 maart schreef ik voor het eerst en gelijk ook voor het laatst over de zaailingen. Terwijl de bollen van de lelies helemaal niets deden, begonnen de viooltjes en de goudsbloemen zich heel langzaam te ontwikkelen. Helaas hebben de goudsbloemen het toen niet gered. Ook leek het er eventjes op dat de viooltjes het ook op zouden geven, maar toch hield ik vol. 

Ik verzorgde ze met zonlicht, voldoende water en toen het nodig was zorgde ik voor grotere potjes. Heel langzaam aan zag ik die kleine ieniemienie stekjes veranderen in kleine, groene plantjes. Toen wij terug kwamen van onze huwelijksreis hadden ze ineens een groeispurt gemaakt! Snel zette ik ze in grotere potjes en een aantal dagen later werd ik beloond met een prachtig blauw-geel bloemetje ♥ Ze waren er nu echt klaar voor om naar buiten te verhuizen, en daar  hebben ze later een nog grotere verandering door gemaakt. Ik heb nu over de vijftien bloemetjes (!) en allemaal hebben ze een iets andere kleur.

Deze vind ik zo mooi ♥

Zo leuk om te zien dat mijn eigen gewonnen zaad zich heeft ontwikkeld tot deze mooie bloemetjes  ♥ Als deze fleurige bloemen aan hun einde komen zal ik ook hun zaad proberen te bewaren, zodat ik volgend jaar weer een nieuwe generatie kan opkweken..