Ik had nooit wat met kinderen. Ag mezelf ook niet als moeder. Tot ik ging oppassen op kinderen van een kennis. Ik was om en mijn vriend wilde ook graag kinderen. Inmiddels hebben we twee prachtige meisjes. Ook twee kinderen vond ik genoeg... Maar een optie voor een derde staat open.

Ik wilde wel graag kinderen, maar kinderen van anderen doen mij ook niet heel veel!
Dat kleine grut...Ik heb ook meer met grotere kinderen, als ze wat gaan doen!
Baby's zijn natuurlijk heel schattig, maar het is ook best zwaar, dat huilen en ziek zijn..en dat je maar moet raden naar wat er is...
Voor mij is het inmiddels een gesloten boek, die tijd van baby's krijgen.
Geen kriebels meer, ik heb er vrede mee dat dat voorbij is.
Maar ja, ik heb er dan ook 3!
Heerlijk hoor, dat dromen over je toekomst...trouwen, kindjes...Veel geluk en droom maar lekker!

Wat leuk idee he, ik heb ook wel een wens maar meneer F niet. Maar op dit moment moet ik er nog niet aan denken.

Leuk hoor, het is toch iets waar je samen goed over na moet denken. Op dit moment ben ik er nog niet klaar voor, ik ga eerst trouwen en dan kijk ik weer verder!

Wat leuk om te lezen. Ik heb nooit echt een 'nee' of een 'ja' gevoel gehad bij kinderen.. te tijd zal het leren

Fijn zeg! Ik moet zeggen, ik werk nu al 5 jaar met kinderen en vind ze geweldig! Hoewel ik sinds vroeger al wist dat ik geen kinderen wilde is dit het laatste jaar wel al wat minder geworden. Nog steeds is het voor mij nu een nee, maar zeg nooit nooit :) Misschien in de toekomst...

ik denk, hier komt een aankondiging, haha !

kinderen zijn, hoe cliche het ook klinkt, echt een verrijking van je leven.
maar wanneer, dat is voor iedereen persoonlijk.
en als je je afvraagt hoeveel kinderen je zou willen, dan heb ik de gouden tip voor je ; begin eerst maar eens met 1 ! ( dan kan je daarna altijd nog zien )

Ja wij wildenkinderen het is er bij een gebleven wel 2 kleinkinderen gekregen maar realiseer je wel dat die spoken wel 80 of ouder kunnen worden en het altijd jouw kinderen blijven maar het is machtig mooi hoor.
succes met de opleiding en je ziet wel wat de toekomst brengt,
groetjes Gerda

Ik heb altijd graag kinderen gewild en was 22 toen onze zoon geboren werd. Volgens sommigen wat jong. We trouwden toen ik 20 was en mijn man was 23 en wij waren er aan toe. Ik had geen werk, was afgestudeerd als kinderverzorgster en we besloten met de pil te stoppen. Ik raakte meteen zwanger, de tweede keer ook. Onze zoon is nu 28 en woont op zichzelf en onze is dochter 25 en gaat dit jaar samenwonen. Oma en opa zijn we nog niet.

Leuk om dit stuk te lezen! Ik ben nu 19 en zit zeg maar nog in de ik-wil-nog-lang-geen-kinderen-fase! ;) Ik ben benieuwd of ik daar -net als jij- over een paar jaar anders over denk! :) Leuk!

Liefs, Annabel