Over de meeste dingen rondom ons huwelijk waren we het heel snel met elkaar eens. Zo fijn als je allebei op dezelfde lijn zit, het maakt het plannen sowieso een stuk makkelijker! Één van de weinige dingen waar we het niet over eens werden waren de drie nummers. Je weet wel, het muziekje wat je hoort als je komt aanlopen, tijdens het tekenen van de huwelijksakte en op het moment als je samen weer wegloopt. Nu is dit ook wel lastig als je beide een andere muziek smaak hebt, én beide niet zo flexibel op het gebied van de muziek keuze bent.

Chris wou vooral muziek wat goed bij een trouwerij past en wat gedeeltelijk ook wel bij ons past.. En ik wou muziek wat wij allebei mooi vinden en ook daadwerkelijk luisteren. Dan krijg je dus een combinatie van een typische bruiloft-ja-ik-wil muziekje met een rock ballad met een tintje classic rock en heavy metal. Dit is denk ik een mix die je liever niet wilt horen op je bruiloft. En zo gingen de weken voorbij en werden er honderden ideeën op tafel gelegd. Maar één voor één werden ze ook weer afgewezen. Wie had gedacht dat dit zo lastig zou worden? Vijf jaar geleden hadden we immers nog dezelfde muziek smaak en stonden we gezellig saampjes bij heel wat rock- en metal concerten

Nee, de keuze voor onze muziek zouden we één, twee, drie niet uit komen. Geen muziek was ook een optie zei onze locatie manager. Dit vonden we beide dan wel weer heel kaal. En zo kwam ik weer op mijn eerste keuze terug. Een idee dat ik al op tafel legde op het moment dat we de locatie besproken. Het sprak Chris toentertijd niet zo aan, maar met de richting waarin de bruiloft nu gaat des te meer. Wij hebben nu namelijk gekozen voor een: doedelzakspeler!

Dolblij ben ik dat Chris nu ook achter deze keuze staat, het lijkt me namelijk zo gaaf! Het enige nadeel hiervan is dat wij dus geen echt 'huwelijksnummer' van ons samen hebben. Maar ach, onze bruiloft is verre van traditioneel.