My body, my story
Alweer een jaar geleden maakte ik weer mijn eerste afspraak bij de Fysiotherapeut. Niet de allereerste want de fysio en ik kenden elkaar al langer. Rugpijn met uitstralingen naar het linkerbeen. Niet het soort rugpijn die na een paar dagen weg gaat helaas, toen het na 1.5 week het er nog steeds was en ook steeds erger werd maakte ik weer een afspraak. Een afgeknelde zenuw was wat ik te hoorde kregen. Een aantal ruggenwervels die niet goed stonden en overbelasting. Een aantal weken werd het behandeld en ondertussen liep ik stage in deze zomervakantie. Het advies om de uren te verspreiden en kortere dagen te maken werd ook ingesteld. Helaas ging na een korte periode stage hier niet meer mee akkoord. Met een raar gevoel in mijn maag werd de stage stop gezet en werden er vele gesprekken op school gevoerd. Een nieuwe stage werd er gezocht. Het idee om een andere richting op te gaan binnen mijn opleiding was er al een tijdje maar deze mocht ik niet doorzetten. Een andere stageplek waar ik meer op mijn gemak voelde zou mij goed doen. Zo gezegd zo gedaan, en ik was in het bezit van een andere stageplek. Dit keer met een groot pension erbij.
Ondertussen hield mijn fysiotherapeut ermee op en maakte ik
de afspraken bij een ander. Het advies om bij een Mensendieck
de afspraken bij een ander. Het advies om bij een Mensendieck
therapeut te gaan werd ook opgevolgd. De kennels uitboenen
werd steeds zwaarder en na twee korte weken op mijn nieuwe
stage adres moest ik mij ziek melden. De Mensendieck therapeut
kon mij niet verder helpen en ging ik weer bij de dokter langs.
Verschijnselen van een Hernia werden gezien. Veel rust nemen
was het advies en overbelasting zien te voorkomen.
Ook een tripje naar het ziekenhuis voor een röntgenfoto werd gemaakt. Hier kwam (helaas) niks naar voren en zo bleef ik stage afbellen en het rustig aan doen.
Ondertussen werd er een nieuwe fysiotherapeut gezocht . Toen was het alweer Januari. Een half jaar lang dokter- en fysiobezoekjes. Een nieuwe behandeling werd er begonnen en stage werd nu helemaal stopgezet. De maandag en dinsdag zou ik twee uur op school gaan zitten om toch studie uren te maken. Ook mijn bijbaan werd stopgezet, uitjes werden gecanceld en afspraken werden dun uitgespreid. Dagen van veel rust, met weinig op de agenda. Ondertussen ging ik twee keer per week naar de fysio en volgde ik 3 uur per dag mijn lessen. En dit heb ik zo een halfjaar gedaan.
Vandaag de dag gaat het iets beter met mijn rug. Ik moet nog steeds oppassen voor overbelasting.
De ruggenwervels staan nog steeds niet goed en mijn rug-,buik- en bekkenspieren zijn nog steeds onderontwikkeld. De uitstraling naar het been is soms nog steeds aanwezig maar ik weet nu beter wat ik wel en wat niet kan doen om ervoor te zorgen dat het zo minimaal mogelijk blijft. De drukke dagen of uitjes naar de stad of bijvoorbeeld dierentuin kan ik nog steeds niet aan. Lange wandelingen die wij zo graag maakten worden ingeruild voor korte blokjes om van 30 minuten. Opzich is er niet veel verbeterd in een jaar tijd, maar als ik mij aan mijn maximale uren houd en geen gekke dingen doe dan breng ik mijn dagen redelijk pijnvrij door.
Mijn cijfers van dit schooljaar zijn dik in orde, allemaal mooie hoge cijfers zonder een onvoldoende. Voor volgend jaar heb ik ook weer een stageplek, eentje die op de hoogte van mijn situatie is. Eentje waar ik 1 dag in de week voor 2 uur terecht kan. Een stageplek die ik in het tweede jaar heb gehad en die mij zo goed beviel. Hier ga ik mijn laatste studiejaar afmaken. De schooluren blijven voorlopig ook nog op 2 uur steken.
Binnenkort word er een nieuwe behandeling gevolg bij een andere
Fysiotherapeut. De ‘oude’ schoot echt niet op en vergat andere
klachten van mij te behandelen. Niet mijn tijd maar ook geld waard
dus. En zo hobbelen we verder. Niet ideaal maar wat doe je eraan.
We gaan zien of die nieuwe fysiotherapeut betere ideeën en
behandelingen heeft. Wel heeft hij al een naam voor mijn ‘beperking’
Iets wat mijn andere therapeuten mij niet konden geven: hypermobiliteit.
12 Reacties
O, dit klinkt allemaal heel vervelend. Veel sterkte. En hoop dat je het leuk krijgt op je stage. Dat je nieuwe fysiotherapeut een succes wordt.
BeantwoordenVerwijderenMm, dat betekend dus dat je spieren je gewrichten niet voldoende ondersteunen.
BeantwoordenVerwijderenKen het verschijnsel van een vriendin, zij heeft de ziekte Ehlers Danlos waarbij dit ook voorkomt.
Dat geeft veel pijn ja.
Succes met je nieuwe studiejaar!
veel sterkte en een heel goed studiejaar
BeantwoordenVerwijderenHeel erg vervelend allemaal en super knap dat je het toch maar zo hebt vol gehouden met school en dat je naar je laatste jaar bent gegaan. Vele kunnen daarin aan je tippen!
BeantwoordenVerwijderenEcht vervelend zeg :(
BeantwoordenVerwijderenMaar ik vind het goed van je dat je toch hebt volgehouden ;)
Succes in het nieuwe jaar en op stage!
Liefs, x
Zo moedig van je om alles, ondanks je klachten, tot een goed einde te brengen. Proficiat! Succes verder!
BeantwoordenVerwijderenIch hoffe, dass alles wieder besser kommt?
BeantwoordenVerwijderenAlles Liebe und Gute wünscht Bea
Ahhhh jeetje! Hopelijk wordt het allemaal snel wat beter met je. Goed dat je het volgehouden hebt!
BeantwoordenVerwijderenHoi Michelle,
BeantwoordenVerwijderenVol bewondering heb ik je verhaal gelezen. Wat een gedoe allemaal. Lijkt me niet makkelijk met al die klachten.
Daarom toch knap dat het goed gaat met je studie, helemaal Super!!
Nou sterkte nog meid en goed dat je er toch zo positief tegenover staat!!
Groetjes, Marco
och wat vervelend zeg. Helemaal super wel hoe je erin staat...
BeantwoordenVerwijderenIk wens je sterkte en succes met alles.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes van Maria
Wat ik zo lees ben je een behoorlijke doorzetter - knap zeg! Maar het lijkt me ook enorm frustrerend als je steeds zo tegen grenzen aanloopt.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je bezoek aan mijn blog.
Een reactie zou ik erg leuk vinden ♥