Na acht jaar bloggen..
Terwijl de sneeuwvlokjes één voor één uit de lucht vallen geniet ik van de warmte van de verwarming, het plaidje over mijn benen en een vers kopje thee. Vandaag zijn wij genoeg buiten geweest, maar nu is het tijd over lekker rustig binnen te zitten. En terwijl ik de rust vind denk ik na. Ik denk na over deze blog en wat ik ermee wil. Waar ik (nog) over wil schrijven en waar over niet. Na acht jaar dagelijks te hebben geschreven is er een mooi online dagboek verschenen. Deze blog is gegroeid, zowel in bezoekers als in schrijfstijl. Het is meegegroeid met mijn leven.
Van een kladblog waar ik mijn dagelijkse, schoolse beslommeringen neer kon zetten tot aan een handwerk blog. Een handwerk blog is het allang niet meer. Althans, ik schrijf er nog wel over maar wel minder. Mijn dagen zien er nu anders uit en ik wil niet ieder borduur steekje uitlichten. Zo post ik nu een update als er echt iets tevoorschijn komt, vaak rond de halve bladzijde. Een mooie verdeling, maar hierdoor komt er ruimte vrij.
Die ruimte vulde ik eerder met hersenspinsels, mijn dagelijks leven, onze huisdieren, dagjes uit, wandelingen en later mijn zwangerschap en over onze kleine Eleanor. Maar hier ligt ook het knelpunt. Ik ben- en wil ook geen mama blogger zijn. Moeder zijn is een heel groot deel van mijn leven, maar ik wil niet over ieder aspect schrijven. Maar omdat het zo'n groot deel van mijn leven is, blijven er soms weinig andere onderwerpen over om over te schrijven.
De lange wandelingen zijn ingeruild voor speelmiddagen thuis of op de speeltuin. De camera ligt vaker stof te happen en de uurtjes vrije tijd die ik heb spendeer ik liever aan één hobby i.p.v vier verschillende. Daarnaast is het blogleven op zichzelf ook veranderd. Steeds meer bloggers kondigen aan dat ze ermee stoppen en Youtube is populairder dan ooit. En eerlijk gezegd, de views zijn dikke prima maar ik mis de interactie.
En deze interactie is soms ook lastig, dat begrijp ik. Want mijn weekoverzichtjes lijken steeds meer op elkaar omdat onze dagen met een peuter voorspelbaarder zijn geworden en de vele natuurfoto's zijn verder naar achteren geschoven. Kruisjes blijven kruisjes en niet iedereen zal het interessant vinden waar mijn hobby's en interesses naar toe zijn uitgegroeid.
Het dilemma van bloggen en goede content willen neerzetten en geen scherm vulling blijft zich herhalen in mijn hoofd. Een dilemma waar niemand mij mee kan helpen, al zijn meningen, ervaringen en tips altijd welkom! Schrijven waar ik over wil schrijven blijft belangrijk, maar soms vraag ik mij af of ik nog wel genoeg stof heb om dagelijks over te schrijven..
Herkenbaar voor de mede bloggers die ook al langere tijd schrijven..
12 Reacties
Ik lees je blogs met veel plezier maar reageer inderdaad bijna nooit. Dat doe ik dan iets vaker op instagram. Juist de afwisseling in onderwerpen vind ik mooi, hoewel ik je blogs oorspronkelijk om het borduren ben gaan lezen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Evelien
Bedankt voor je reactie Evelien! Leuk om te lezen dat je de diversiteit aanspreekt.
VerwijderenHet is zeker herkenbaar, waar ik ook geen mamablogger wil zijn en ook niet elk kruisje wil uitlichten is het soms lastig. Voordeel hier dat ik ook over minimalisme en de weg naar minder / groener kan schrijven.
BeantwoordenVerwijderenEn die interactie, ja helaas is dat er bijna niet meer en dat vind ik ook zo jammer. Al vind ik op sommige blogjes zoals het weekoverzicht ook lastig te reageren omdat de reactie die je plaatst ook het zelfde worden als je weken een beetje op elkaar gaan lijken he ;)
Dat is zeker zo, daarom blijven de weekoverzichtjes ook vaker uit. Niet om jullie reacties, maar omdat ze zo erg op elkaar lijken. Lange tijd was mijn dagelijks leven, het borduren en de wndelingen mijn niche, misschien dat het tijd wordt voor een andere verdeling en onderwerpen erbij.
VerwijderenJa soms is lastig. En denk je is mij blog wel goed genoeg. Maar mensen lezen nog steeds dus je doet het goed!
BeantwoordenVerwijderenIk herken wat je hier schrijft. Ik ken in mijn 3 jaar bloggen op mijn huidige blog heel wat ups en downs. Ik heb een beetje structuur nodig om in de running te blijven anders zou ik een hele week niets schrijven en dus ook geen interactie verkrijgen. Reacties zelf op mijn schrijfsels blijven soms ook helemaal leeg en dat vind ik soms wel jammer. Het haalt soms wel eens mijn zelfvertrouwen naar beneden. Al zeg ik steeds tegen anderen die twijfelen dat je moet doen waar jij je goed bij voelt. En toch volg ik niet altijd mijn eigen advies. Lastig!
BeantwoordenVerwijderenIk lees je blog nu al een iets meer dan een jaar. Maar het is pas sinds kort dat ik af en toe reageer. Ik ben hier terecht gekomen omdat ik ook heel graag borduur. De diversiteit vind ik heel leuk en doet terugkomen.
BeantwoordenVerwijderenTuurlijk heb je genoeg stof om over te bloggen (volgens mij). Hoe je allerlei dingen beleeft, ook de meest alledaagse of banale, vind ik heel fijn om te lezen. Ik denk dat we in 'real life' totaal tegengestelde personen zijn, maar door hier jouw blogjes en jouw visie op het leven, huisdieren, hobby, kinderen, natuur, thuisblijfmama/werk te lezen, heb ik het gevoel dat je mijn blik ook verruimt. Dat ik denk: "Hey, zo kan je het ook bekijken en daar is niks mis mee."
Liefs uit België.
Ik houd van de interactie inderdaad. Je kan wel duizenden volgers hebben in de statistieken. Maar als niemand zou reageren, vind ik dat echt minder leuk. Doe mij dan maar veel minder volgers, maar reacties en interactie. Dat maakt het echt erg leuk. En dan lees ik het liefst persoonlijke blogs. En dat mag over alles gaan uiteraard. Dus.. schrijf gewoon lekker waar jij je goed bij voelt. En voel je niet gehaasts. Je leven offline is echt wel belangrijker.
BeantwoordenVerwijderenYouTube is inderdaad een hele populaire website nu en dat vind ik best jammer. Het bloggerswereldje was juist zo leuk! Ik mis de interacties ook wel, maar ik zou gewoon lekker bloggen over de onderwerpen waar jij het leuk vind om over te schrijven. Iets nieuws proberen als je daar behoefte aan hebt of misschien juist een oud concept weer oppakken? Ik lees je nog altijd heel graag!
BeantwoordenVerwijderenheel herkenbaar, daardoor heb ik al 10 keer een blog gestart en weer gestopt... omdat ik geen grote prater ben en ik soms niet meer weet wat ik moet schrijven.. moet toegeven dat jij daarentegen nooit saai overkom, je praatjes lezen heel vlot en blijven altijd leuk om te lezen! maar het leven verandert nu eenmaal.. je groeit.. en er is zovele sociale media tegenwoordig.. soms zie je door het bos de bomen niet meer... doe waar je je zelf goed bij voelt... en ja ik ben je blog ook gaan lezen door het borduren... fijne dag!
BeantwoordenVerwijderenInspiratie blijf ik na 12 jaar wel nog steeds hebben maar ik merk dat ondanks het lange bloggen mijn bezoekcijfers vrij laag zijn. Soms begin ik daardoor te twijfelen of ik wel goed bezig ben maar vermits ik van het bloggen op zich en de interactie met medebloggers en lezers hou probeer ik me dat niet aan te trekken. Hopelijk blijft de interactie wel maar ik merk zelf ook dat ik niet steeds goed weet wat te zeggen in een reactie. Dus op elke post reageren lukt me ook al lang niet meer.
BeantwoordenVerwijderenIk ben geen "schrijfster" blogger maar een natuurmens die natuur foto's plaats.
BeantwoordenVerwijderenDoor een noodlottig ongeval van mijn kleinzoontje ben ik er een tijd uitgeweest maar ik merk ook dat ik daarna anders ben gaan kijken naar het bloggen. Foto;s maken doe ik sinds kort weer alleen zet ik minder vaak een blog. Vroeger op "punt" alle dagen, hier op blogger eert om de dag, daarna om de 4 dagen later een week en nu 2 en soms 3 weken.
Jou blogjes lees ik met plezier al reageer ik niet altijd. Soms is het moeilijk voor me om te reageren omdat ik dan in een herinnering zit maar ik blijf wel.
Je moet gewoon doen wat goed voor je voelt Michelle xx
Bedankt voor je bezoek aan mijn blog.
Een reactie zou ik erg leuk vinden ♥