Onze trouwdag | De ceremonie
Het is alweer een tijdje geleden dat ik over onze trouwdag schreef. Onderhand heeft iedereen de foto's bewonderd en kan ik dus eindelijk hier op Kersenbloesems er ook wat meer delen. Natuurlijk zagen jullie zo af en toe wel wat foto's voorbij komen, maar ik denk dat het ook wel leuk is om een soort van verslag te maken van onze mooiste dag. Leuk voor jullie om eens mee te kijken, maar ook voor onszelf om later nog eens terug te lezen. De stukjes zal ik opdelen zodat ze niet te lang worden.
Nog één week en twee maanden en dan ben ik alweer één jaar getrouwd! De tijd gaat zo snel, niet normaal! Maar ineens besefte ik mij ook dat jullie nog een aantal stukjes van onze trouwdag te goed hebben, want deze wil ik wel graag voor ons één jarig jubileum geschreven hebben! In mijn vorige stukjes konden jullie alles lezen over de ochtend en de fotoshoot. Vandaag neem ik jullie mee naar het spannendste gedeelte van de dag, namelijk de ceremonie!
Mooi op tijd arriveerden wij op plaats van bestemming. Terwijl alle gasten hun auto's op de parkeerplaats hadden geparkeerd, mochten wij doorrijden. Een boog van bomen begroette ons. Een mooiere locatie kon ik mij niet voorstellen..
Eenmaal gearriveerd stonden de doedelzakspeler, onze gastheer en onze gasten op ons de wachten. Terwijl de doedelzakspeler een deuntje speelde liepen wij richten het hek van de locatie. Een warm applaus onthaalde ons. Na een paar korte gesprekjes mochten de gasten even kort naar binnen. Zo konden wij even met de gastheer en doedelzakspeler kletsen. Terwijl wij nog op een aantal gasten wachtten, werden de overige gasten opgehaald en mochten hun plaats nemen voor het prieeltje.
Als laatste Chris naar het prieeltje gebracht en mocht mijn vader bij mij blijven. Stiekem was dit wel erg spannend, zo zonder Chris naast mij. Samen met mijn vader liep ik richting het prieeltje. De laatste wandeling onder mijn meisjes naam ッ Vanaf een afstandje kon ik Chris zijn blik zien, trots, liefde en vooral heel veel zenuwen straalde hij uit.
Wij mochten plaats nemen op deze prachtige, houten stoelen. Ware kunstwerkjes waren het! Tussen ons in zat dit leuke uiltje, een Witgezicht dwergooruil. Dit is eigenlijk de enige gelukte foto van het uiltje, hij of zij zat steeds met zijn koppie omgedraaid naar het water achter ons te kijken. Heel af en toe keek hij mij aan, maar meestal hield hij of zij het water goed in de gaten.
Terwijl de ambtenaar onze geschiedenis erbij haalde begonnen de zenuwen toch wel langzaam te komen hoor! Bekende woorden werden er gesproken. Woorden die wij graag erin wilden hebben, woorden die goed bij ons passen. Een korte, maar mooie toespraak was het. Toen was het moment gekomen dat wij mochten gaan staan en ons ja-woord mochten geven. Om dit te bezegelen werden de ringen door Sauron, de Europese Oehoe aangevlogen.
Een mooi moment, eentje dat ik nooit zal vergeten. De uilen hebben een groot aandeel in onze bruiloft gehad, precies zoals wij het ons altijd hebben voorgesteld. De volgende keer zal ik iets meer over het middag programma vertellen, want dan komen de uilen weer in beeld.
PS: door een foutje is het eerdere bericht verwijderd. Ik heb deze dus er weer handmatig op moeten zetten, helaas zijn de voorgaande reacties niet meer hieronder te plaatsen. Wel wil ik jullie graag bedenken voor de lieve woorden!
PS: door een foutje is het eerdere bericht verwijderd. Ik heb deze dus er weer handmatig op moeten zetten, helaas zijn de voorgaande reacties niet meer hieronder te plaatsen. Wel wil ik jullie graag bedenken voor de lieve woorden!
4 Reacties
Jullie hebben er een prachtige dag van gemaakt!
BeantwoordenVerwijderenJullie hadden echt een hele, mooie originele trouwdag. Bijna alweer een jaar getrouwd gaat snel zeg.
BeantwoordenVerwijderenAlweer bijna een jaar geleden? Jeetje wat gaat de tijd hard zeg...
BeantwoordenVerwijderenOh wauw, wat gaat de tijd hard zeg! En super tof zeg, die uilen<3
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je bezoek aan mijn blog.
Een reactie zou ik erg leuk vinden ♥